Februari 2020
Alweer bijna een jaar geleden het laatste bericht. Deze website sluimert een beetje voort. Ik heb ook al overwogen om er mee te stoppen, maar toch voorlopig maar even niet. Muzikaal gebeurt er niet zoveel. De laatste optredens, vorig jaar, zijn goed verlopen. Op 26 mei, samen met Joop Boersma opgetreden op klinkplek Kunstroute Enghuizen. Daar verscheen onverwachts Ria Pelgrom, vrouw van de net een paar dagen eerder overleden Henk Pelgrom, die jarenlang averbonden is geweest met de Kunstroute. Zij las een aantal gedichten voor. Zie foto.
Op zondag 9 juni was er, vanwege het jubileumjaar van de kunstroute een afsluitingsfestival van de kunst-poëzie route Enghuizen. Bij de koffieboerderij heb ik samen met Jan Opdam en Ineke Berentschot een afwisselend programma verzorgd.
Weer was prachtig, goede aandacht en leuke contacten. Zoals met Ineke. Tussen onze optredens door spraken we met elkaar over elkaars teksten. Ze heeft mijn cd ‘Dit laeve hier/An ’t raam’ meegenomen en een tijdje later verscheen er een prachtige en uitgebreide recensie over deze cd. Zie www.berentschottekst.nl. Dat geeft ook weer energie om er mee door te gaan. Komende editie sta ik in april weer op Klinkplek.
Ook het optreden bij ‘de Lange waard’ in Zeddam, in het kader van het kunstweekend in Zeddam, verliepen aangenaam. Buiten op het terras een inspirerend concert gegeven.Afgelopen augustus ben ik gestopt met werken en ga per 1 april a.s. met pensioen. Er is nu meer tijd voor schrijven. Op dit moment besteed ik veel tijd aan het boek over mijn eigen lagere schooltijd, op de Galama school aan de Stokkumseweg in ’s Heerenberg. In het kader daarvan spreek ik veel oud docenten en oud klas- en schoolgenoten. Dat levert weer veel aangename uurtjes op met gesprekken over de tijd. De tekst is al voor een groot deel klaar en er is gelukkig ook veel fotomateriaal beschikbaar gekomen.
Mochten er nog lezers van dit bericht zijn, die ook nog wat hebben te vertellen over die tijd, dan kun je altijd met mij contact opnemen. Ik kan altijd meer ervaringen, herinneringen én fotomateriaal gebruiken. Gelukkig heb ik ook een aantal fondsen bereid gevonden het project te ondersteunen en het is de bedoeling dat komend september/oktober het boek gepresenteerd wordt in het gebouw aan de Stokkumseweg. Dat wordt nog wel bekend gemaakt.Paar weken geleden weer een, toevallige, ontmoeting gehad met Paul van der Lee, ‘de onbezoldigde projectleider van het plan RADIX’. Hij verricht in het kader daarvan ‘kunstzinnig landschapsonderzoek’. Zie daarvoor de website www.planradix.nl . Naar aanleiding van die ontmoeting nodigde hij ij uit om met hem mee te gaan naar het onderzoeksgebied, een gebied rond Zelhem, om daar een ‘piketpaal’ te slaan. Dat is een symbolische handeling waarmee we ons interessante gesprek over geboortegrond een vorm geven. Paul: “Waar jij jouw herkomst uit de streek als bron van creativiteit gebruikt, gebruik ik mijn relatie met de streek juist omdat ik hier niet vandaan kom. Voor mij is ergens wortelen (radix is latijn voor wortel) een soort wilsdaad, want ik ben hier toevallig blijven hangen, dus waarom woon ik hier eigenlijk; waarom vertrek ik niet? Kortom: Plan Radix houdt mij hier met de benen op de grond, zodat het brein kan wegzweven in ongelimiteerde dampen van gepeins!
Zaterdag 15 februari j.l. zijn we samen op pad geweest. Via Gaanderen (de plek waar ooit ’t klooster ‘Betlehem’ heeft gestaan, naar de Slangenberg en van daaruit naar Stadsheide en toen naar het ‘Radix-gebied, buiten Zelhem. Op de plek, waar op Paul’s landkaartje ‘het verlangen/de herinnering’ is gesitueerd, heb ik mijn lied/gedicht ‘Geboortegrond’ (als lied op mijn cd ‘Terug naor de Blauwhors’, zie voor tekst deze website onder de knop CD’s ) voorgedragen. Zie youtube/Plan radix. Daarin komen de verschillende relaties met de (eigen) streek naar voren. Daarna hebben we een heerlijk biertje gedronken, met daarbij een portie bitterballen.